DTPO0410

DENTALTRIBUNE Polish Edition Praktyka 13 z brzegu ubytku, zahamowując ja- kiekolwiek krwawienie i ułatwiając założenie paska bez ryzyka zanie- czyszczenia pola operacyjnego. Ubytki klasy II, które do odbudowy wymagajązałożeniapaskabędąwy- magały odbudowy krawędzi brzeż- nej, punktu stycznego i często dużej części powierzchni stycznej. Celem założenia materiału zło- żonego jest spełnienie wszystkich tych warunków w taki sposób, aby zminimalizowaćkoniecznośćzasto- sowania urządzeń rotacyjnych do ukształtowania i nadania ostatecz- nego kształtu wypełnienia. Odnosi się to w szczególności do po- wierzchni stycznych. Z powodu ograniczonego dos- tępu do powierzchni stycznych pod- czas pracy klinicznej, niezwykle trudno jest rzeźbić i prawidłowo uk- ształtować tę powierzchnię wypeł- nienia. Prawidłowa jej rekonstruk- cja w bardzo dużej części zależy od kształtu paska i dokładności jego założenia. Po usunięciu próchnicy i starego materiału wypełniającego oceniany jest kontur ubytku. Jeżeli pozostaje jakakolwiek część punktu stycznego, nie ma konieczności jej usuwania. Należy pozostawić, w miarę możliwości, jak najwięcej zdrowych tkanek zęba. Jeżeli nie uda się łatwo założyć paska formówki z powodu pozos- tającego fragmentu punktu stycz- nego,możnagoczęściowospiłować przy pomocy Fine Diamond Strip (DS25F, Komet USA). W celu ułat- wienia wykonania wypełnienia ana- tomicznego odtwarzającego morfo- logię mezjalnej powierzchni stycz- nej pierwszego trzonowca szczęki zastosowano Composi-Tight 3D™ Matrix System. Prawidłowywybórpaskapolega na dobraniu takiego, który będzie odpowiednidoanatomiiodbudowy- wanego zęba, a także szerokości i wysokości powierzchni stycznej. Wysokość paska po prawidłowym założeniu nie powinna przekraczać wysokości krawędzi brzeżnej są- siedniego zęba. Z powodu wklęs- łego kształtu anatomicznego, kon- takt styczny będzie znajdował się ok. 1 mm wierzchołkowo w sto- sunku do wysokości krawędzi brzeżnej. Do umiejscowienia wy- branego paska w prawidłowym po- łożeniu w okolicy stycznej służą kleszcze Composi-Tight Matrix. Pewny chwyt tego instrumentu pozwoli na dokładniejsze umiej- scowienie niż pęseta, która może uszkodzić lub pofałdować pasek. Pasek odbudowujący ścianę styczną (Garrison Dental Solutions) znajduje się w odpowiednim miejs- cu i jest odpowiednio ustawiony przy pomocy kleszczy Composi- Tight Matrix w stosunku do mezjal- nej powierzchni stycznej zęba nr 4 (Ryc. 5). Ustawienie paska i jego prawidłowe dopasowanie pozwala na precyzyjne założenie wypełnie- nia nawet w odcinkach bocznych z trudnym dostępem. Następnie część przydziąsłowa paska jest sta- bilizowana i dociskana do brzegu dodziąsłowego zęba przy pomocy odpowiedniego rozmiaru klina. ElastycznyklinWedgeWand Klin elastyczny WedgeWand® (Ryc. 6) powinien być odpowiednio szeroki, aby utrzymać część dziąs- łową paska dociśniętą do brzegu dodziąsłowego ubytku, kiedy druga część klina przylega pewnie do po- wierzchni sąsiadującego zęba. Aby umieścić klin Wedge Wand, zagina się go pod kątem 90° w miejscu, gdzie styka się z uchwytem. Elas- tyczny klin może być teraz wygod- nie wciśnięty bez używania pęsety, która często w tym przypadku jest niewygodna.Kiedyklinjestprawid- łowo umieszczony, odkręcenie od uchwytu uwalnia klin. Kleszcze G-Ring® używane są do wprowadzenia pierścienia Soft Face™ 3D Ring na właściwą po- zycję. Łopatki Soft Face 3D Ring ustawiane są po obu stronach elas- tycznegoklinaipierścieńuwalniany jest z kleszczy. Siła generowana przez 3D Ring powoduje niewielką separację zębów z powodu ucisku na więzadło przyzębne. Unikalne łapki pierścienia Soft Face 3D do- stosowują się do morfologii części stycznej powierzchni policzkowej i językowej sąsiadującego zęba, po- wodując równocześnie niezwykle precyzyjną adaptację paska odbu- dowującego powierzchnię styczną do krawędzi ubytku (Ryc. 7). Kiedy pasek jest prawidłowo dociśnięty i założony przy użyciu Soft Face 3D Ring, można rozpo- cząć proces odbudowy. Wytrawia- nie przez 15 s techniką Total-etch (10 s na brzegach szkliwa i 5 s na powierzchni zębiny) wykonywane jest 37% kwasem ortofosforowym. Następnie wytrawiacz jest spłuki- wany przez co najmniej 15-20 s. Ubytekjestpotemsuszony,apóźniej aplikowanyjestnaniegoAcQuaSeal desensitiser (AcQuaMed Techno- logies) w celu dezynfekcji i spo- wodowania, aby powierzchnia stała się wilgotna przed rozpoczęciem adhezjiiwstępnejpenetracjiHEMA do kanalików zębinowych. Na po- wierzchnię ubytku aplikowany jest system wiążący V generacji (Opti- bond Solo Plus, Kerr), a rozpusz- czalnik odparowywany poprzez dmuchaniedelikatnymstrumieniem powietrza na powierzchnię ubytku. System wiążący jest potem naświet- lany przez 20 s. Wnastępnejkolejnościwprowa- dza się do ubytku pierwszą warstwę materiału złożonego o grubości ok. 0,5 mm w postaci materiału typu flow (Revolution 2, Kerr). Płynny materiał złożony dostanie się do nieregularnych obszarów ubytku iutworzywarstwęinhibicjitlenowej, zktórąpołącząsięnastępnewarstwy materiału z grupy mikrohybryd. Po 20 s naświetlenia kolejnym etapem jest warstwowe zakładanie mate- riałumikrohybrydowego.Najpierw, przy pomocy jednorazowej kaniuli, pierwszaporcjamikrohybrydowego materiałuzłożonego(Premise,Kerr) zakładana jest na część styczną ubytku. Gładko zakończony instru- ment do kondensacji stosowany jest do odpowiedniego ułożenia mate- riałuodbudowującegonawewnętrz- nej części paska i ubytku. Pierwsza warstwa nie powinna mieć więcej niż 2 mm grubości. Po jej naświetle- niu następna warstwa powinna roz- ciągać się bardziej w stronę wierz- chołkową wobec punktu stycznego oraz pokrywać sklepienia komory. Materiał od strony policzkowej i językowej został założony, a na- stępnie modelowany przy pomocy Goldstein Flexithin Mini 4 (Hu- Friedy). Do naciągnięcia materiału na krawędzie ubytku i wygładzenia jego powierzchni użyty został A #2 Keystone brush (Patterson Dental) nasączonyniewielkąilościążywicy. Na rycinie 8 przedstawiono wy- pełnienie po założeniu wszystkich warstw materiału złożonego przed usunięciem paska. Kleszcze Com- posi-Tight Matrix zostały zastoso- wane do usunięcia paska po zdjęciu elastycznego klina oraz Pierścienia Soft Face 3D. Composi-Tight™ 3D Ring maksymalnie redukuje przes- trzeń między zębami. Ostateczne opracowanie i polerowanie zostało wykonane wiertłami Q-Finisher Carbide Finishing Burs (Komet USA). Do ostatecznego opracowa- nia stosowane są zazwyczaj 3 ro- dzaje nasypów i 3 rodzaje wierteł. W przypadku systemu Q-Finisher, wiertłazpaskaminiebiesko-żółtymi ze swoją unikalną konfiguracją części pracującej wykonują pracę 2 wierteł przy pomocy jednego. Doskonała jakość powierzchni przylegania materiału złożonego i naturalnego zęba jest osiągana dzięki projektowi cięcia poprzecz- nego instrumentu tnącego. Niewiel- ki, ostro zakończony (H134Q-014) Q-Finisher został użyty do wykona- nia korekt wysokości wypełnienia oraz wygładzenia i udoskonalenia okolic krawędzi wypełnienia tam, gdzie dostęp był możliwy (Ryc. 9). Wiertło z drobnym nasypem oznaczone białym paskiem ultra- fine finishing bur (H134UF-014) zostało użyte w celu dostosowania obszarów wymagających precyzyj- nego i delikatnego wykończenia (Ryc. 10). Następnie zastosowano wiertła Komet Diamond Composite polishingpoints(zielone,polerujące oraz szare, wysoki połysk) do osta- tecznego wypolerowania i udosko- nalenia powierzchni wypełnienia (Ryc. 11). Kiedy polerowanie zostanie za- kończone,ostatnimetapemjestapli- kacja uszczelniacza powierzchni (Seal and Shine, Pulpdent) w celu uszczelnienia i ochrony mikrosko- pijnych niedoskonałości w miejscu połączenia wypełnienia z zębem, które mogą pozostawać w wyniku braku możliwości dotarcia do tych miejsc na poziomie mikronowym. Należypamiętać,żeosobabada- jąca może w najlepszym wypadku zidentyfikowaćobszaryznieszczel- nością brzeżną o wielkości 30 mi- kronów, a bakterie mają średnicę 1mikrona.CelemzastosowaniaSeal and Shine jest zatem wypełnienie tych obszarów. Na rycinie 12 po- kazano obraz powierzchni żującej zakończonego wypełnienia klasy II wykonanegozmateriałuzłożonego. Wnioski W niniejszym artykule opisano technikę pracy, na którą składają się następujące etapy: 1. Kontrola krwawienia tkanek znajdujących się w okolicy po- wierzchni stycznej przed założe- niem paska przy pomocy prepa- ratu Expa-syl (Kerr). 2.Wykorzystanie systemu do od- budowy powierzchni stycznej (Composi-Tight 3D, Wedge- Wand,GarrisonDentalSolutions) i materiału złożonego z nano-wy- pełniaczami (Premise, Kerr), aby uzyskać precyzyjną pod wzglę- demanatomicznympowierzchnię styczną. 3. Zastosowanie Q-Finisher 2-wier- tłowego systemu (Komet USA) w celu ostatecznego opracowania materiału przy pomocy diamen- towych instrumentów ściernych do materiałów złożonych (Komet USA), uzyskania najlepszej ja- kości integralności brzeżnej bez zniszczenia kształtu anatomicz- nego powierzchni żującej. Powierzchniastycznazostałaod- tworzona z uzyskaniem naturalnego konturu i posiada przewidywalny, eliptyczny kontakt z zębem sąsia- dującym. Uzyskując prawidłowy kształt części zgryzowej i stycznej, mamy pewność, że takie niewi- doczne wypełnienie będzie służyło pacjentowi przez wiele lat. DT ª Robert A. Lowe posiada praktykę pry- watnąwCharlottewUSA,jestprzedsta- wicielem American Board of Aesthetic Dentistry. Prowadzi wykłady na forum międzynarodowym, jest przewodni- czącym Advanstar Dental Media’s – komisji doradczej nauczania ustawicz- nego. Można się z nim skontaktować pod nr tel. (704) 364 47 11 lub pisząc na adres e-mail: boblowedds@aol.com. Autor Ryc. 8: Wypełnienie z materiału złożonego ukończone przed zdjęciem paska do formówki. Precyzyjne umieszczenie paska pozwala na odbu- dowanie prawidłowego kształtu powierzchni stycznej zęba. – Ryc. 8a: Wypełnienie zaraz po zdjęciu paska do formówki. Ryc. 9: Ostro zakończone wiertła Q-Finisher z węglika spiekanego stosowane do niewielkich korekt w zgryzie i ostatecznego opracowania brzegówwypełnienia.–Ryc.10:Wiertłaobardzodrobnymnasypiewykonanezkompozytuużywanesądodalszegoudoskonaleniapowierzchni i ostatecznego opracowania miejsc, które były dostosowywane w zgryzie. Ryc. 11: Wiertło kompozytowe o bardzo drobnym nasypie podczas wygładzania korygowanych miejsc. – Ryc. 12: Widok powierzchni żującej wypełnienia typu MO wykonanego z materiału złożonego metodą bezpośrednią po aplikacji uszczelniacza Seal-n-Shine. Ryc. 8 Ryc. 8a Ryc. 9 Ryc. 10 Ryc. 11 Ryc. 12