Dental Tribune Polish Edition PAŹDZIERNIK 2010 VOL. 8, NR 10

AD DENTALTRIBUNE Polish Edition Czasami zachodzi konieczność zdjęcia zacementowanego uzu- pełnienia protetycznego z jed- negolubwięcejimplantów,auzu- pełnienieniedajesięusunąćprzy pomocy tradycyjnych narzędzi do zbijania koron i mostów. W celu ich zdjęcia trzeba dostać się dośrubyłącznika,przewiercając się poprzez koronę lub most. Wyzwaniem jest stworzenie możliwie najmniejszego otworu dostępowego przy możliwie naj- mniejszym wysiłku i w jak najkrót- szym czasie. W niniejszym arty- kuleopisanoprostąmetodętworze- nia i stosowania szablonu, który może ułatwić stworzenie odpo- wiednich otworów dostępowych w uzupełnieniach protetycznych opartych na implantach. Do przedstawienia tej metody niemiałemżadnegopacjentazoblu- zowanym albo uszkodzonym mos- tem. Z tego względu do zilustrowa- nia opisu techniki użyłem modelu edukacyjnego dla pacjentów (Ryc. 1a, b). Na rycinie 2 przedstawiono umiejscowienie implantów. Tworzenienarzędzia Podstawowym elementem w przedstawianej technice jest model roboczyzastosowanydowykonania uzupełnienia protetycznego opar- tego na implancie/implantach (Ryc. 3). Do analogów implantów wpro- wadza się długie śruby z transferów wyciskowych (Ryc. 4) albo długie śruby laboratoryjne (Ryc. 5a, b). Model wyblokowuje się woskiem, takabysłużyłjakoszalunekdlatwo- rzonegoszablonu(Ryc.6a-c).Wosk powinien sięgać na obu końcach uzupełnienia co najmniej o jeden ząb dalej niż praca protetyczna. Jeśli dystalnie od uzupełnienia nie ma więcej zębów, należy objąć dodatkowojeszczejedenząbwkie- runkumezjalnym,abyuzyskaćma- ksymalną stabilność szablonu. Za pomocą wosku należy także całko- wicie wyblokować obszar protezy we wszystkich kierunkach. W czę- ścimezjalnejszablonpowinienbyć dostatecznieszerokiisolidny,żeby można było oprzeć w tej okolicy kciuk lub inny palec, stabilizując całośćpodczaspreparowaniaubyt- ków dostępowch. Model i śruby pokrywa się wa- zeliną lub środkiem poślizgowym na bazie wody. Na modelu formuje się kształt z żywicy samopolimery- zującej lub światłoutwardzalnej w celu pokrycia sąsiednich po- wierzchni zwarciowych oraz obję- cia śrub w analogach implantów (Ryc. 7a, b). Najchętniej stosuję w tymcelużywicęmodelowąGCpat- tern resin. Na późniejszym etapie polimeryzacji usuwam śruby za- nim mogłoby dojść do ich uwięź- nięcia w żywicy. Po związaniu ma- teriał przycina się i poleruje (Ryc. 8a, b), a następnie sprawdza jego stabilność na modelu. W razie po- trzeby można dodać więcej mate- riału. Jeśli jest dostępny model gip- sowy wykonany wraz z uzupełnie- niem, można wygodnie sprawdzić stabilność szablonu i ocenić, czy nie ma kontaktu pomiędzy nim a uzupełnieniem protetycznym (Ryc. 9). W zależności od potrzeb dostosowuje się powierzchnię do- śluzówkową, aby zapewnić odpo- wiednią adaptację. Prostszy sposób usuwania cementowanych uzupełnień protetycznych na implantach DrScottDavis,Australia Ryc. 1b Ryc. 2 Ryc. 3 Ryc. 4 Ryc. 5a Ryc. 5b Ryc. 5c Ryc. 6a Ryc. 6b Ryc. 6c Ryc. 7a Ryc. 7b Ryc. 8a Ryc. 8b Ryc. 1a Ë